Sponsor PetFoodies was tot nu toe de financiële kurk waar het congres op dreef. Hij liet Casper het woord doen. Die legde in detail hun socialmedia-aanpak uit.

Alles wat ze tijdens het congres goed deden, van stekkerdozen tot fotodecor, droeg immers bij aan de binding met hun doelgroep en dat zou in de toekomst meer congresdeelnemers en meer leden opleveren.

Het was allemaal leuk en aardig met die liefde, maar het moest er natuurlijk niet toe leiden dat hun congres geen aandacht meer kreeg!

Dick stak zijn middelvinger op. ‘Allemaal gepersonaliseerde advertenties van Google,’ zei Ronald. ‘Maar hoe weten ze dan wie er in de buurt is?’ vroeg Victor.

De mensen die ons volgen snappen echt wel dat het over het congres gaat. Als je dat er steeds bij zet, lijkt het nog steeds reclame. Volgens mij krijg je daarom soms zo weinig reacties.

Victor volgde de online discussie het met belangstelling, al voelde het een beetje als meegluren. Ze spraken over de psychologische verzorging van de dieren, waar ze zeer uiteenlopende ideeën over hadden.

Het werkte om aan te haken bij de actualiteit: ook een vorm van goed luisteren. Het had hem vandaag een spreker opgeleverd, heel veel aandacht, een artikel in Instinct, en extra inschrijvingen.

Een ander bericht dat opviel was een foto van een man met een hamster, met daarbij de opmerking: Harm de hamsterfokker investeert in kennis op #Rodentia15

Interessant, hoe een zo’n privébericht tot een leuk zakelijk contact kon leiden. Hij hoopte maar dat het Casper ook hielp om nu eindelijk eens een artikel in Instinct te krijgen.

Maar Dick wilde vooral snel veel omzet maken, en hij heeft het hele verhaal alleen maar commercieel ingestoken. Bugbites had geen fans. Bugbites had alleen bereik.