Victor keek om. Stella’s dochter had haar best gedaan om er zakelijk uit te zien, maar ondanks het ingetogen grijze jurkje zag hij in haar nog steeds het vrolijke meisje met de vlechten, dat vroeger in het café speelde als haar moeder dienst had. Casper zag duidelijk iets heel anders.

Victor keek op de klok. Het was half zes, hij had pas over een half uur met zijn beste vrienden in Het Verdronken Kalf afgesproken. Hun wekelijkse vrijdagborrel vergat hij nooit.

Ik weet dat ik er wat sceptisch over was maar de deelnemersaantallen zijn niet goed en met de huidige middelen gaan we het niet redden. Al weet ik ook niet hoe we het moeten doen. Want wat we in het voorjaar gedaan hebben, was geen succes.

Leuk nieuws: ik heb een boek geschreven, samen met co-auteur Paula Vos. Een managementboek in de vorm van een roman. Het is het avontuur van een team dat leert hoe je social media kunt inzetten voor slimmere, sympathieke commerciële communicatie. Volgens de mensen die het al gelezen hebben is het grappig, herkenbaar, leerzaam en rete-spannend. En wij zijn heel benieuwd wat jij […]