Toen ze weer allemaal aan tafel zaten, presenteerde Catja haar actieplan.

‘Ik heb het gemodelleerd naar het voorbeeld van PetFoodies.’ Ze toonde een dia met alle socialmedia-icoontjes, en het logo van de NedVerKna in het midden. ‘Jullie hebben al een Facebookpagina en een Twitteraccount. Daar kun je berichten op gaan plaatsen, liefst elke dag. Begin maar eens met reminders van het congres met een link naar de aanmeldpagina.’ Ze gooide haar lange blonde haar over haar schouder. ‘Daarnaast wil je meer volgers. Die krijg je het snelst door te adverteren. Dan word je ook gezien door mensen buiten je huidige socialmedianetwerk.’

Martine leunde voorover. ‘Je zei dat je ook veel mensen bereikt wanneer je eigen netwerk reageert op berichten. Is dat niet genoeg?’

‘Dat werkt wel, maar dat heeft tijd nodig. Zeker bij jullie, omdat jullie nog maar heel weinig connecties hebben.’ Ze keek Victor aan.

‘Inderdaad, en we hebben haast,’ bevestigde hij. ‘Dus adverteren lijkt me prima. Zet het maar breed in.’ Dick zou trots op hem zijn.

‘We gaan de advertenties helemaal op onze doelgroep richten,’ legde ze uit. ‘En dan zijn er nog de winacties en prijsvragen.’

‘Hoe werkt dat precies?’ vroeg Victor.

‘Je nodigt in advertenties mensen uit om je pagina te liken. Dan kunnen ze bijvoorbeeld gratis cola winnen, of een T-shirt. Als de prijs interessant is, wordt zo’n bericht heel vaak geliket en gedeeld. Dat levert veel zichtbaarheid op, en nieuwe volgers.’

Victor vroeg zich af wat voor prijzen zij konden uitloven, maar daar zou Catja vast goede ideeën over hebben. Als het maar aandacht opleverde, vond hij het goed.

‘Doe maar,’ zei hij dus, ‘en verder?’

‘Ik zag ook dat jullie nog geen bedrijfspagina op LinkedIn hebben,’ vervolgde Catja. ‘Het is een belangrijk platform voor zakelijke contacten. Met een bedrijfspagina kun je de NedVerKna beter profileren en het congres onder de aandacht brengen. Jullie kunnen er allemaal je eigen persoonlijke profiel aan koppelen.’

Casper knikte met een brede glimlach op zijn gezicht. Hij mompelde: ‘Zó doen we dat!’

‘Heb je ook naar Rodentnet.org gekeken?’ vroeg Victor.

‘Uiteraard,’ zei ze, ‘dat wordt inderdaad intensief gebruikt door jullie doelgroep. Er zijn organisatieprofielen voor alle aangesloten landenverenigingen en persoonlijke profielen voor de individuele leden. De grootste databank voor wetenschappelijk onderzoek naar knaagdieren is benaderbaar via een geavanceerde zoekmachine. Ik vond het ook mooi dat alles automatisch vertaald wordt, waardoor iedereen in zijn eigen taal kan communiceren. Het meest actieve deel zijn de discussiefora, waar deskundigen met elkaar in gesprek gaan.’ Ze wierp een blik op Casper en glimlachte. ‘Casper en ik kunnen ervoor zorgen dat daar wat dingen over het congres op komen. Maar het lijkt me goed als u ook een Rodentnetprofiel voor uzelf aanmaakt, meneer van Wely. Dan kunt u meediscussiëren over de inhoudelijke onderwerpen. Veel daarvan komen ook op het congres aan bod.’

‘Uiteraard.’ Victor draaide zijn lege koffiekopje rond. Hij had helemaal geen zin om zelf te gaan reageren, maar dat kon hij aan deze jongedame natuurlijk niet toegeven. Casper zou dat wel namens hem kunnen doen, toch?

‘Dus,’ vatte ze samen, ‘met het adverteren op de grote platforms bereiken we snel een nieuw publiek, en op Rodentnet spreken we de kern van onze doelgroep aan op hun professionele expertise. Dan zijn er nog wat andere mogelijkheden waarmee we gebruik kunnen maken van de populariteit van beeld.’

Op het scherm begon een filmpje te spelen met twee pasgeboren chinchilla’s. Victor kon een glimlach niet onderdrukken, Martine slaakte een langgerekt ‘Aaaawww’.

‘Op YouTube wil ik een televisiekanaal maken met leuke video’s over knaagdieren,’ lichtte Catja toe.

‘Ik vind dit schattig hoor,’ zei Martine, die haar ogen niet van het scherm kon afhouden, ‘maar heeft het ook nut?’

‘Jazeker. Wij kunnen slimme selecties maken en die via ons kanaal verspreiden. Denk aan de vijf leukste eekhoornfilmpjes, of acht filmpjes van snurkende knaagdieren. Dat is hartstikke populair. Het levert veel aandacht op, waar we bijna niets voor hoeven te doen. Het materiaal bestaat al.’

Casper knikte instemmend. ‘Het gaat allemaal om emotie. Als je mensen kunt raken, straalt dat goed af op ons merk, en we worden er heel zichtbaar mee.’

‘Knaagdieren zijn anders niet alleen om te lachen, hoor,’ zei Victor. ‘Kunnen we ook serieuze filmpjes op zo’n kanaal zetten? Over gezondheid bijvoorbeeld, of verzorging?’

‘Natuurlijk,’ zei Catja. ‘We kunnen verzamelingen maken die onze doelgroep op verschillende manieren aanspreken.’

Het chinchillafilmpje was afgelopen. ‘Dit is meer dan honderdduizend keer bekeken,’ zei Martine met ontzag.

‘Dat bedoel ik,’ zei Casper. ‘Emotie.’

‘Daar kunnen we nog meer gebruik van maken,’ voegde Catja toe. ‘We zouden zelf een mooi promotiefilmpje voor het congres kunnen maken. Als we dat een beetje origineel doen, kan het zomaar viraal gaan.’

‘Viraal?’ Dat klonk Victor niet gezond in de oren.

‘Dat het bereik exponentieel groeit,’ verduidelijkte Casper. ‘Dus als driehonderd mensen op een filmpje reageren, waardoor het ook door hun driehonderd connecties gezien wordt, en zo verder. Dat leidt binnen een paar stappen tot een wereldwijde verspreiding, zoals een virus. Alleen steek je elkaar niet aan met een griepje maar met een filmpje.’

‘Dus ons eigen netwerk is daarbij het startpunt?’ vroeg Martine.

‘Jazeker,’ zei Catja, ‘zo is Grumpy cat ook ooit begonnen.’

‘En die heeft nu acht miljoen vrienden,’ besloot Casper. ‘Maar als wij dat willen bereiken, moeten we wel met iets goeds komen.’

‘Hou maar op,’ zei Victor. ‘Daar hebben we echt geen budget voor.’

‘Zoiets had ik al van Casper begrepen,’ zei Catja. ‘Maar ik wilde het toch even noemen.’

‘Zevenentwintig miljoen,’ zei Martine opeens.

Ze keken haar vragend aan.

‘Dat virale effect. Driehonderd keer driehonderd keer driehonderd.’ Ze hield haar telefoon omhoog, waarop ze het had uitgerekend. ‘Zevenentwintig miljoen.’

‘Potverdorie.’ Victor kreeg het er warm van.

‘Tot slot heb ik nog een verrassing voor jullie,’ besloot Catja.

Op het scherm verscheen een pagina met verschillende foto’s van Poekie. Victor was trots dat hij het medium herkende: Instagram.

Casper stootte hem aan: ‘Grappig, hè?’

Stuk voor stuk opende Catja de foto’s, zodat ze ook de bijschriften zagen. Eentje met Poekie in de kooi, met de tekst:

Hallo, ik ben Poekie

Poekie achter een toetsenbord, met daarbij:

Druk, druk, druk.

In de vensterbank:

Ik wou dat ik twee cavia’s was, dan kon ik samen spelen

En ten slotte knabbelend op een wortel:

Food for Thought

Victor begreep het nog niet helemaal. ‘Staat dit al online?”

‘Ja, meneer van Wely. Hij heeft zelfs al 73 volgers. Meer dan jullie Twitteraccount en bijna net zoveel als jullie Facebookpagina.’

‘Hm.’ Het idee dat dit allemaal buiten hem om gebeurd was, gaf hem een ongemakkelijk gevoel. ‘Wist jij daarvan?’ vroeg hij aan Casper.

‘We zijn dinsdag wat langer op kantoor gebleven,’ zei die met een samenzweerderige glimlach richting Catja. ‘Poekie vond het wel leuk om fotomodel te zijn, geloof ik.’

Victor keek over zijn schouder naar de kooi, waarin de cavia lag te slapen. Toen weer naar het scherm.

Er klonk een piepje uit Catja’s telefoon. ‘O, dat is mooi,’ zei ze. ‘Nummer 74. Mijn moeder.’

Victor besloot zich niet te druk te maken. Het was een onschuldige pagina met foto’s van een cavia. Alles wat hielp, was goed.

‘Goed zo, Catja,’ zei hij ten slotte. ‘Leuk initiatief. Ik denk dat we hiermee een vliegende start kunnen maken. Adverteren op de algemene platforms, op Rodentnet.org inhoudelijk aanhaken bij het congres, en dan leuke filmpjes en foto’s delen via YouTube en Instagram. Hoe lang duurt het om dat allemaal op te zetten?’

‘Nou,’ zei ze, ‘daar heb ik wel een dag voor nodig.’

Hij jubelde inwendig. ‘Een dag maar? En dan kun je dit allemaal opgetuigd hebben?’

‘Met een beetje hulp van Casper misschien.’ Ze keek Casper verlegen aan.

‘Natuurlijk,’ zei die. Op dat moment ging zijn mobieltje. Hij mimede ‘Instinct’, voordat hij met de telefoon aan zijn oor Victors kantoor uit liep.

Martine stond ook op en zei: ‘Was dat het? Dan ga ik de enveloppen voor de uitnodigingen stickeren.’

Victor bleef alleen achter in zijn kantoor met Catja.

‘Meneer van Wely?’

‘Victor.’

‘Victor, is het plan nou goedgekeurd?’

‘Jazeker, je mag meteen beginnen. Kun je het naar me mailen? Dan zorg ik dat het bij onze voorzitter terecht komt.’

‘Mag dat ook morgen?’

Hij keek haar aan.

‘Dan zet ik er alvast linkjes in naar de verschillende media. Dan wordt het meteen concreet.’

Hij had haar wel kunnen zoenen, maar dat deed hij natuurlijk niet.

Toen ze verdwenen was, deed hij de deur van zijn kantoor dicht, keek uit het raam en sloeg zijn armen tevreden over elkaar. Buiten reed een brandweerauto voorbij, met loeiende sirenes. Dit had hij toch maar mooi voor elkaar. Binnen een week een socialmediaplan én een stagiaire die het in een dag ging opzetten. Catja bevestigde wat zijn vriend Dick al zei: ze moesten groot denken en breed inzetten. Jacques Lodewijks zou zeker onder de indruk zijn van de snelle zichtbaarheid die ze daarmee verwierven. Het kon niet anders dan dat dit extra inschrijvingen opleverde.

Tot zover. Wil je verder lezen?

Dit is een hoofdstuk uit het boek ‘Trending Topic: we moeten iets met Social Media #MaarWat’ van Gerrit Heijkoop en Paula Vos.

Het boek start op 20 augustus 2015, als Victor een stevige discussie heeft met zijn voorzitter. Die vindt dat Victor meer met social media moet doen en dreigt zelfs het congres af te blazen als de sympathieke directeur niet snel resultaat boekt. Daar kan Victor het natuurlijk niet bij laten zitten.

We volgen Victor en zijn team vanaf dat moment real-time, aftellend naar 11 november 2015. Dan is het grote congres. Gaat het ze lukken?

Heb je het idee dat je ergens midden in valt? Dan vind je hier alle afleveringen van ‘Trending Topic’ tot nu toe.

Zet deze vast in je agenda:

1. Publicatie volgende hoofdstuk: 28 augustus 2015, 09:00  
2. Verschijnen van het e-book in PDF (iBooks en Kobo volgt later): 18 september 2015
3. Distributie van de papieren paperback (daarna ook verkrijgbaar via Bol.com): 1 oktober 2015
4. Boekpresentatie en netwerkborrel met heel veel leuke lezers: 11 november 2015, 16:00

Wanneer je klikt op de links hierboven kun je jouw exemplaar alvast veiligstellen of je registreren voor de boekpresentatie (we vragen een kleine bijdrage voor de catering).