40 dagen tot het congres
398 inschrijvingen
Catja liep met een rood hoofd Victors kantoor in, Casper in haar kielzog.
‘U moet dit zien, meneer van Wely.’
Victor klapte net zijn laptop dicht; hij zou Denise ophalen voor een weekendje weg en hij was al te laat. Hij wees op de dichte laptop.
‘Kijkt u dan bij mij op de computer.’
Casper knikte serieus. ‘Doe maar even.’
Victor pakte zijn jas en tas en volgde Catja.
Op haar scherm stond een bericht van Professor Gentle op Rodentnet.org, met als titel:
Dansende cavia belediging voor Rodentia 2015
‘Onze Poekie,’ zei ze verontwaardigd.
Professor B. Gentle was een achtenswaardige man. De gepensioneerde wetenschapper had aan de wieg gestaan van het ontrafelen van ratten-DNA. Een kerel van de oude stempel: rechtlijnig, monomaan en bloedserieus. ‘Wetenschap hoeft niet leuk te zijn, want wetenschap is nuttig’, was een van zijn stokpaardjes. In de programmacommissie was hij de bewaker van de tradities en de ernst. Hij had zich fel verzet tegen nieuwe werkvormen zoals het confrontatiepanel. ‘Wetenschap kent maar één waarheid,’ luidde zijn argument. Gelukkig waren de progressieve stemmen in de meerderheid geweest. Victor en Jacques hadden het contact met professor Gentle sindsdien zoveel mogelijk gemeden. Hoe minder de man wist van de details, hoe minder hij zich ermee kon bemoeien.
De tekst van het bericht op Rodentnet was opgesteld zoals van de professor verwacht kon worden: serieus en zonder ruimte voor tegenspraak:
Sinds enige dagen circuleert op social media een grappig bedoeld filmpje van een cavia, dat reclame moet maken voor Rodentia. Neemt de Nederlandse organisatie ons congres wel serieus? Willen we de nobele dieren waar duizenden mensen wereldwijd elke dag hun leven aan wijden, reduceren tot koddige beestjes die van een glijbaan tollen? Wat voor publiek denkt de NedVerKna hiermee aan te trekken?
Niet alleen geven zulke filmpjes de verkeerde signalen aan het publiek, ook het dierenwelzijn is er niet mee gediend. Die cavia heeft er niet voor gekozen om door die hoepels te springen en ik heb sterk de indruk dat er niet goed voor hem gezorgd wordt, kijk maar eens naar zijn vacht en zijn doffe ogen. Wij, als professionele partij, zouden zulke filmpjes juist moeten veroordelen.
Dat de maatschappij wetenschappelijke onderwerpen tot op een achterlijk niveau versimpelt om ze toegankelijk te maken voor ‘de gewone mens’ is mij al jaren een doorn in het oog. Willen wij daaraan meedoen? Rodentia is een toonaangevend wetenschappelijk congres. Daar wordt op het allerhoogste niveau kennis uitgewisseld. Grappig bedoelde filmpjes en frivoliteiten horen niet bij een serieuze club als The Rodent Network. Mijn pleidooi is dan ook: stop met deze ridicule promotie. Laten we van Rodentia weer het congres maken zoals het bedoeld is: met serieuze zaken die op een degelijke manier door gepassioneerde vakbroeders worden gepresenteerd.
Rodentia is geen speeltuin!
Victor keek stil naar het scherm. Die zuurpruim.
Op zijn telefoon verscheen een berichtje van Denise:
Waar blijf je nou? X
‘Wat gaan we doen, meneer van Wely?’ vroeg Catja.
Het bericht was drie uur geleden geplaatst, er had nog niemand gereageerd. Zo te zien had de professor geen medestanders. Bovendien, Victor had van het geval van Dick geleerd dat het niet altijd verstandig was om direct online te reageren, dan kon het snel uit de hand lopen. Beter kon hij professor Gentle bellen. Maar nu niet, ook voor de professor was het inmiddels weekend.
‘Doe maar even niets,’ zei hij. ‘Ik bel hem maandag wel. We zitten goed op schema, alles loopt prima en we laten dat fossiel de pret niet bederven. Ik ga in ieder geval genieten van twee vrije dagen. Ik adviseer jullie om dat ook te doen.’
Catja en Casper keken elkaar aan en lachten samenzweerderig. Hij wilde het niet weten.
Nietsvermoedend en goedgehumeurd stapte Victor in de auto. Er kon hem niets gebeuren. Toch klonk daar dat stemmetje weer, achterin zijn hoofd. Hij zette de radio wat harder.
Tot zover. Wil je verder lezen?
Dit is een hoofdstuk uit het boek ‘Trending Topic: we moeten iets met Social Media #MaarWat’ van Gerrit Heijkoop en Paula Vos.
Het boek start op 20 augustus 2015, als Victor een stevige discussie heeft met zijn voorzitter. Die vindt dat Victor meer met social media moet doen en dreigt zelfs het congres af te blazen als de sympathieke directeur niet snel resultaat boekt. Daar kan Victor het natuurlijk niet bij laten zitten.
We volgen Victor en zijn team vanaf dat moment real-time, aftellend naar 11 november 2015. Dan is het grote congres. Gaat het ze lukken?
Heb je het idee dat je ergens midden in valt en zou je het boek helemaal willen lezen? Dan kun je hier het volledige verhaal lezen als papieren paperback of het e-book in PDF bestellen.
Zet deze vast in je agenda:
- Publicatie volgende hoofdstuk: 3 oktober 2015, 19:30
- Boekpresentatie en netwerkborrel met heel veel leuke lezers: 11 november 2015, 16:00
Wanneer je klikt op de link hierboven kun je registreren voor de boekpresentatie (we vragen een kleine bijdrage voor de catering).
0 Comments